ปกหนังสือชื่อ
ต้นกำเนิด 100
สิ่งแรกของโลก ชื่อภาษาอังกฤษ THE GENIUS OF CHINA (สำนักพิมพ์มติชน โรเบิร์ต เทมเพิล เขียน ดร.พงศาล มีคุณสมบัติ แปล)
มีคำเหมือนโฆษณายั่วใจว่า เชื่อหรือไม่! สิ่งประดิษฐ์ยิ่งใหญ่ ในทุกวันนี้
ล้วนมีรากฐานมาจากจีนโบราณ
นักเลงหนังสือส่วนใหญ่ คงเคยอ่านกันมาบ้าง การเดินเรือสำรวจโลก เข็มทิศ กระดาษ เครื่องวัดแผ่นดินไหว ฯลฯ จีนค้นคิดและทำก่อนประเทศใดในโลก
ในหนังจีนกำลังภายใน หลายเรื่องมีการใช้ตั๋ว เงินกระดาษ และความจริงก็เป็นเช่นนั้น จีนเริ่มใช้ เงินกระดาษมาตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 8 หรือต้นศตวรรษ ที่ 9 หรือเมื่อกว่าพันปีที่แล้ว
ชื่อดั้งเดิมของเงินกระดาษ คือเงินปลิว มันเบามากจนถูกพัดปลิวหลุดมือได้ เงินกระดาษฉบับแรกคือตั๋วแลกเงิน มากกว่าจะเป็นเงินจริงๆ พ่อค้าฝากเงินสดของเขาไว้ที่เมืองหลวง แล้วรับกระดาษเอกสารรับรองเอาไปแลกเป็นเงินสดในมณฑลอื่นได้
กิจการนี้เริ่มโดยเอกชนในมณฑลซื่อชวนตอนใต้ รัฐบาลแต่งตั้งธุรกิจเอกชน 16 ราย (หรือธนาคาร) ให้ออกเอกสารแลกเปลี่ยน จนถึงปี 1023 รัฐบาลก็ดึงอำนาจคืนจากเอกชน ตั้งตัวแทนจากรัฐขึ้นมาออกธนบัตรหน่วยเงินต่างๆ ที่มีเงินสดสำรองที่ฝากไว้รองรับ
เราจึงอาจบันทึกได้ว่า ธนาคารของรัฐที่มีสกุล เงินสำรองแห่งแรกของโลก เกิดขึ้นในปี 1023
เงินที่ออกโดยธนาคารนี้ มีข้อความพิมพ์อยู่ในธนบัตรว่า ใช้ได้เพียงสามปี จนถึงศตวรรษที่ 19 ในปี 1107 ธนบัตรเริ่มพิมพ์ด้วยแม่พิมพ์หลายอัน มีสีไม่น้อยกว่าหกสี
การออกเงินกระดาษโดยรัฐบาลเป็นเรื่องใหญ่
ปี 1126 มีการออกเงินกระดาษจำนวนเจ็บสิบล้านเส้น (แต่ละเส้นเท่ากับเงินสด 1,000 เหรียญ) แต่เงินกระดาษเหล่านี้ไม่มีการรับรองด้วยมูลค่าสำรองใดๆ จึงเกิดสภาวะเงินเฟ้ออย่างรุนแรง
ปัญหาที่เกิดขึ้นตามมาคือการปลอมแปลง เงินกระดาษถูกกระตุ้นให้เกิดการปลอมแปลง เนื่องจากมูลค่าของมันไม่อยู่ที่เนื้อสสาร (เหมือนเงินเหรียญ) แต่อยู่ที่อำนาจที่ได้รับมอบหมาย
ทางราชการต้องทำให้กระบวนการผลิตเงินกระดาษซับซ้อน จนไม่มีใครสามารถพิมพ์ออกมาได้เหมือน มีการรักษาความลับในการผลิตอันซับซ้อนไว้ ตั้งแต่ช่วงต้นที่มีเงินกระดาษ ซึ่งรวมการพิมพ์แบบหลายสี การใช้ ลวดลาย และส่วนผสมเฉพาะที่อยู่ในเยื่อกระดาษ
วัสดุพื้นฐานที่ใช้ทำกระดาษ คือเปลือกต้นสา บางทีมีการผสมผ้าไหมลงไปด้วย
ปี 1183 มีเรื่องเล่าถึงคดีปลอมแปลงธนบัตร ช่างแกะสลักแม่พิมพ์เอกคนหนึ่งใช้เวลาเพียงสิบวัน พิมพ์ธนบัตรปลอม 2,600 ใบ ในช่วงเวลาหกเดือนก่อน เมื่อถูกจับ เขามีโทษถึงประหารชีวิต
เมื่อชาวมองโกลครองอำนาจในจีน มีการออกเงินกระดาษแปลกๆ ที่เรียกว่าธนบัตรผ้าไหม สิ่งที่สำรองในการออกเงินตราสกุลนี้ไม่ใช่โลหะมีค่า แต่เป็นมัดเส้นด้ายไหม เงินรุ่นเก่าต้องนำมาแลกเป็นธนบัตรผ้าไหม ปี 1294 มีการใช้ธนบัตรผ้าไหมของจีนไปไกลถึงเปอร์เซีย
ปี 1375 สมัยราชวงศ์หมิง มีการออกธนบัตรใหม่ มีมูลค่าเดียวตลอดเวลาสองร้อยปี การกำหนดค่าแบบนี้ ไม่สะดวกต่อการค้าใดๆ แม้จะอนุญาตให้ใช้เหรียญทองแดง สำหรับใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ธนบัตรอันมีค่าเหล่านี้ค่อยๆเสื่อมมูลค่าจากสภาวะเงินเฟ้อ และถูกแทนที่ด้วยสินแร่เงิน
หลังจากผลิตพลาดมาร่วมสองศตวรรษ ราชวงศ์หมิงพยายามนำเงินกระดาษกลับมาใช้ใหม่ แต่ วิธีการใช้ก็แย่มาก จนทำให้เกิดสภาวะเงินเฟ้อครั้งใหญ่
ในที่สุดการใช้เงินกระดาษระดับชาติก็เสื่อมความนิยมลง จนกระทั่งมหาอำนาจยุโรป
นำเงินกระดาษกลับมาใช้ใหม่ และใช้กันยั่งยืนมาถึงปัจจุบัน.
นักเลงหนังสือส่วนใหญ่ คงเคยอ่านกันมาบ้าง การเดินเรือสำรวจโลก เข็มทิศ กระดาษ เครื่องวัดแผ่นดินไหว ฯลฯ จีนค้นคิดและทำก่อนประเทศใดในโลก
ในหนังจีนกำลังภายใน หลายเรื่องมีการใช้ตั๋ว เงินกระดาษ และความจริงก็เป็นเช่นนั้น จีนเริ่มใช้ เงินกระดาษมาตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 8 หรือต้นศตวรรษ ที่ 9 หรือเมื่อกว่าพันปีที่แล้ว
ชื่อดั้งเดิมของเงินกระดาษ คือเงินปลิว มันเบามากจนถูกพัดปลิวหลุดมือได้ เงินกระดาษฉบับแรกคือตั๋วแลกเงิน มากกว่าจะเป็นเงินจริงๆ พ่อค้าฝากเงินสดของเขาไว้ที่เมืองหลวง แล้วรับกระดาษเอกสารรับรองเอาไปแลกเป็นเงินสดในมณฑลอื่นได้
กิจการนี้เริ่มโดยเอกชนในมณฑลซื่อชวนตอนใต้ รัฐบาลแต่งตั้งธุรกิจเอกชน 16 ราย (หรือธนาคาร) ให้ออกเอกสารแลกเปลี่ยน จนถึงปี 1023 รัฐบาลก็ดึงอำนาจคืนจากเอกชน ตั้งตัวแทนจากรัฐขึ้นมาออกธนบัตรหน่วยเงินต่างๆ ที่มีเงินสดสำรองที่ฝากไว้รองรับ
เราจึงอาจบันทึกได้ว่า ธนาคารของรัฐที่มีสกุล เงินสำรองแห่งแรกของโลก เกิดขึ้นในปี 1023
เงินที่ออกโดยธนาคารนี้ มีข้อความพิมพ์อยู่ในธนบัตรว่า ใช้ได้เพียงสามปี จนถึงศตวรรษที่ 19 ในปี 1107 ธนบัตรเริ่มพิมพ์ด้วยแม่พิมพ์หลายอัน มีสีไม่น้อยกว่าหกสี
การออกเงินกระดาษโดยรัฐบาลเป็นเรื่องใหญ่
ปี 1126 มีการออกเงินกระดาษจำนวนเจ็บสิบล้านเส้น (แต่ละเส้นเท่ากับเงินสด 1,000 เหรียญ) แต่เงินกระดาษเหล่านี้ไม่มีการรับรองด้วยมูลค่าสำรองใดๆ จึงเกิดสภาวะเงินเฟ้ออย่างรุนแรง
ปัญหาที่เกิดขึ้นตามมาคือการปลอมแปลง เงินกระดาษถูกกระตุ้นให้เกิดการปลอมแปลง เนื่องจากมูลค่าของมันไม่อยู่ที่เนื้อสสาร (เหมือนเงินเหรียญ) แต่อยู่ที่อำนาจที่ได้รับมอบหมาย
ทางราชการต้องทำให้กระบวนการผลิตเงินกระดาษซับซ้อน จนไม่มีใครสามารถพิมพ์ออกมาได้เหมือน มีการรักษาความลับในการผลิตอันซับซ้อนไว้ ตั้งแต่ช่วงต้นที่มีเงินกระดาษ ซึ่งรวมการพิมพ์แบบหลายสี การใช้ ลวดลาย และส่วนผสมเฉพาะที่อยู่ในเยื่อกระดาษ
วัสดุพื้นฐานที่ใช้ทำกระดาษ คือเปลือกต้นสา บางทีมีการผสมผ้าไหมลงไปด้วย
ปี 1183 มีเรื่องเล่าถึงคดีปลอมแปลงธนบัตร ช่างแกะสลักแม่พิมพ์เอกคนหนึ่งใช้เวลาเพียงสิบวัน พิมพ์ธนบัตรปลอม 2,600 ใบ ในช่วงเวลาหกเดือนก่อน เมื่อถูกจับ เขามีโทษถึงประหารชีวิต
เมื่อชาวมองโกลครองอำนาจในจีน มีการออกเงินกระดาษแปลกๆ ที่เรียกว่าธนบัตรผ้าไหม สิ่งที่สำรองในการออกเงินตราสกุลนี้ไม่ใช่โลหะมีค่า แต่เป็นมัดเส้นด้ายไหม เงินรุ่นเก่าต้องนำมาแลกเป็นธนบัตรผ้าไหม ปี 1294 มีการใช้ธนบัตรผ้าไหมของจีนไปไกลถึงเปอร์เซีย
ปี 1375 สมัยราชวงศ์หมิง มีการออกธนบัตรใหม่ มีมูลค่าเดียวตลอดเวลาสองร้อยปี การกำหนดค่าแบบนี้ ไม่สะดวกต่อการค้าใดๆ แม้จะอนุญาตให้ใช้เหรียญทองแดง สำหรับใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ธนบัตรอันมีค่าเหล่านี้ค่อยๆเสื่อมมูลค่าจากสภาวะเงินเฟ้อ และถูกแทนที่ด้วยสินแร่เงิน
หลังจากผลิตพลาดมาร่วมสองศตวรรษ ราชวงศ์หมิงพยายามนำเงินกระดาษกลับมาใช้ใหม่ แต่ วิธีการใช้ก็แย่มาก จนทำให้เกิดสภาวะเงินเฟ้อครั้งใหญ่
ในที่สุดการใช้เงินกระดาษระดับชาติก็เสื่อมความนิยมลง จนกระทั่งมหาอำนาจยุโรป
นำเงินกระดาษกลับมาใช้ใหม่ และใช้กันยั่งยืนมาถึงปัจจุบัน.
ที่มา : คอลัมน์ คัมภีร์จากแผ่นดิน โดย...บาราย หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น